W językach formalnych: lista znaków, z których budowane są łańcuchy w języku.

patrz: Języki formalne.

Opis, krok po kroku, jak rozwiązać problem lub osiągnąć cel.

patrz: Koszt algorytmu, algorytmy przeszukiwania, algorytmy sortowania.

W językach formalnych: prosta „maszyna”, która ma stany i przejścia z jednego stanu do drugiego w oparciu o ciąg wejściowych symboli. Po angielsku Finite State Automaton.

patrz: skrót AS, Języki formalne, wyrażenia regularne.

W językach formalnych: znajdowanie tekstu pasującego do konkretnej reguły, zwykle przy użyciu wyrażenia regularnego.

patrz: Języki formalne.

W językach formalnych: zestaw reguł dla określania języka, na przykład w celu określenia składni języków programowania.

patrz: Języki formalne.

Hierarchia czterech klasyfikacji języków formalnych, od prostych wyrażeń regularnych do bardzo elastycznych (ale trudnych obliczeniowo) gramatyk.

patrz: Języki formalne.

Wyliczenie wartości pośrednich pomiędzy pewnymi wartościami brzegowymi; na przykład, jeśli sekwencja 5 liczb zaczyna się 3 i kończy 11, możemy możemy drogą interpolacji wyznaczyć trzy pośrednie wartości jako: 5, 7, 9.

patrz: kompresowanie obrazów.

W językach formalnych: to zbiór wszystkich łańcuchów, które język akceptuje, czyli takich, które są poprawne.

patrz: Języki formalne, wyrażenie regularne.

Ciąg znaków.

patrz: Języki formalne, wyrażenie regularne.

Alternatywna nazwa dla automatu skończonego.

patrz: Języki formalne.

To słowo to spolszczona wersja angielskiego słowa pixel, który powstał jako skrót od picture element (dosł. element obrazu), na oznaczenie małych kwadratów tworzacych jakby siatkę (ang. grid) komputerowej rprezetnacji obrazu.

patrz: Grafika komputerowa.

System szyfrowania, który umożliwia odbiorcy sprawdzenie, czy dokument został wysłany przez osobę, która twierdzi, że go wysłała.

Problem praktycznie wykonalny to taki, który można rozwiązać w rozsądnym czasie; zazwyczaj granicę między problemami praktycznie wykonalnymi i obliczeniowo trudnymi kreśli się między problemami, które można rozwiązać w czasie wielomianowym, a tymi, które wymagają czasu wykładniczego.

patrz: Kodowanie -- szyfrowanie, Złożoność obliczeniowa.

Obserwacja, że dodanie większej liczby osób do projektu, który jest spóźniony, może spowolnić projekt jeszcze bardziej.

patrz: Inżynieria oprogramowania.

W automacie skończonym, połączenie pomiędzy dwoma stanami.

patrz: Języki formalne.

Przeszukiwanie posortowanej listy metodą połowienia: spójrz na element środkowy, a potem rekurencyjnie przeszukaj odpowiednią połowę listy (używane do szukania w książkach telefonicznych, słownikach i algorytmach).

Szybkie sortowanie. Używane w algorytmach przeszukiwania, sortowania, szukania optymalnej drogi na mapie i innych.

Formuła używana do opisu wzorca w tekście, który ma być wyszukiwany. Zwykle używane jest do znajdowania elementów programu (takich jak nazwy zmiennych) i sprawdzania danych wejściowych w formularzach (np. sprawdzanie, czy adres email ma odpowiedni format).

patrz: Języki formalne, skróty dla wyrażeń regularnych.

Złożoność obliczeniowa określa, ile ,,czasu'' potrzeba na rozwiązanie problemu. Utarło się mówić o czasie, ale nie chodzi o czas zegarowy, lecz o liczbę kroków, operacji podstawowych, koniecznych do rozwiązania problemu. Każdy problem ma immanentną złożoność; każdy algorytm rozwiązujący ten problem będzie miał złożoność nie mniejszą (będzie potrzebował przynajmniej tyle ,,czasu'').

patrz: Złożoność obliczeniowa.